Сумесны праект з пасольствам Рэспублікі Індыя прысвечаны не толькі Рабіндранату Тагору, але і Якубу Коласу – тым людзям, якія з'яўляюцца вельмі важнымі дзеячамі для сваіх краін, творчасць якіх цяжка пераацаніць. Паэтычныя творы Рабіндраната Тагора карысталіся такой папулярнасцю ў простых бенгальцаў, што часта ўспрымаліся імі як народныя. Вершаваныя радкі Якуба Коласа таксама былі блізкія беларускаму народу і ўспрымаліся блізка да сэрца. Таму па праве абодвух дзеячаў можна назваць народнымі паэтамі.
Тагор з'яўляецца аўтарам раманаў, эсэ, навэлаў, драм і мноства песень. Навэлы Тагора ў асноўным апісваюць жыццё бенгальскага сялянства, чым сусветна вядомы бенгальскі пісьменнік блізкі да класіка беларускай літаратуры. Тэма жыцця простага народа прысутнічае ў розных творах Тагора і з'яўляецца адной з цэнтральных у яго творчасці. У сваю чаргу, жыццё беларускага сялянства адлюстравана ў "энцыклапедыі сялянскага жыцця" — паэме "Новая зямля" — у якой простыя людзі сталі галоўнымі героямі твора.
У Беларусі творчасць Тагора вядома з пачатку XX стагоддзя. Першая кніга Рабіндраната Тагора ў Беларусі была надрукавана ў Мінску ў 1927 годзе — паэтычны твор "Садоўнік". Першым перакладчыкам гэтай паэмы быў Аркадзь Мардвілка. У 1920-я гады народны паэт Беларусі Якуб Колас таксама быў перакладчыкам класіка індыйскай літаратуры. Яго пераўвасабленне паэтычных радкоў легендарнага майстра слова, асветніка і філосафа выйшла ў часопісах "Чырвоны сейбіт" і "Полымя рэвалюцыі" у 1925 і 1926 гадах. А годам раней, у 1924-м, у лістах да жонкі Марыі Дзмітрыеўны класік пісаў, што чытае творы Тагора: "Крушэнне" і "Гора", дзеліцца ўражаннямі, аналізуе мастацкія якасці.
Сваяк Якуба Коласа Янка Маўр таксама меў дачынне да Індыі. Дзеянне твораў "Слёзы Тубі" і "Незвычайная прынада" адбываюцца менавіта там. Дзякуючы валоданню мовы эсперанта Янка Маўр вёў ліставанне з людзьмі з розных краін, у тым ліку, з Індыі. На выстаўцы, якая экспануецца ў Доме Якуба Коласа, выстаўлены рэчы з ўласнага архіва нашчадкаў Якуба Коласа і Янкі Маўра. А таксама карціны Георгія Паплаўскага, прысвечаныя творчасці Р. Тагора, якія перадала на экспанаванне Пасольства Рэспублікі Індыя. Наведаць яе можна напрацягу месяца. На першым паверсе размяшчаецца выстаўка прац студэнтаў кафедры камунікатыўнага дызайна БДУ.
Цэнтральным творам творчасці Рабіндраната Тагора з'яўляецца "Гітанджалі", за які аўтар атрымаў Нобелеўскую прэмію. "Гітанджалі" — гэта зборнік, які складаецца са 157 вершаў індыйскага пісьменніка і мастака Рабіндраната Тагора. За англамоўную версію зборніка бенгальскі дзеяч быў адзначаны Нобелеўскай прэміяй па літаратуры ў 1913 г. Менавіта на гэты вядомы твор Максім Багдановіч у свой час напісаў рэцэнзію (1914), дзе адзначаў: «В наши дни, столь богатые поэтами и столь бедные поэзией, становятся особенно дороги книги в роде той, которая отмечена в заголовке предлагаемого разбора… Что касается содержания стихотворений, то оно почти всегда символично. Однако эти символы не носят характера ребусов, решение которых лишь раздражает читателя, отнимая у него время и ни малейше не углубляя темы произведений. Наоборот, символика Тагора "реалистична, одета живою плотью и кровью, она всегда имеет некоторый реальный, конкретно-житейский смысл...». На беларускую мову «Гітанджалі» перакладалі Сяргей Грахоўскі, Іван Сіпакоў, Алесь Разанаў.
На мерапрыемстве прагучалі пераклады твораў Рабіндраната Тагора на беларускую мову, а таксама вершы, прысвечаныя бенгальскаму дзеячу. Упрыгожваннем творчага дзейства сталі музычныя кампазіцыі, напісаныя на творы Рабіндраната Тагора і Якуба Коласа, і фільм пра "Гітанджалі", перакладзены на рускую мову.
